مولانا

گاهی وقتا تو فکرایی می رم که بد جوری ناراحتم می کنه. می دونم خیلی از ایرانی ها مثل منند.حالا این قضیه ی مولانا به نظر من دیگه از نفهمی بعضی ها، بیعرضگی یه عده و فرصت طلبی بعضیای دیگه آب می خوره. ترک ها که چون مولانا اون جا دفن شده و نواده هاشم دیگه همون جا موندن ، دربست مولوی رو مال خودشون کردن و یه بر چسب اصالت ترک هم بهش زدن. نواده های مولانا هم تایید می کنن. خوب طبیعیه. قرن ها اون جا زندگی کردن و دیگه نمی تونن فکر دیگه ای کنن.
از اون طرف چن وقت پیش تو یه سایت افغانی راجع به این موضوع بحث شده بود. اونا هم ما ایرانی ها رو مسخره می کردن و می گفتن اینا چون مولانا از ایران صرفا رد شده ،اونو ایرانی میدونن.
حالا حرف من اینه. بر فرض که همه ی اینا درست باشه. مولانا فقط از ایران رد شده باشه و اصلا ترک باشه و.... پس این وسط سهم ما ایرانی ها در حفظ میراث و ادبیات مولانا چی می شه؟ کدوم کشور فارسی زبانی تو این چند قرن تلاشی برای خفظ مولانا کرد؟کی اشعار مولانا رو این طورسالم و بکر نگه داشت و به امروز رسوند؟ اصلا کی مولانا رو تو دنیا مطرح کرد؟غیر از اینه که میراث دار واقعی مولانا نه ترکیه و افغانستان و ... ونه حتی " نوادگان " اوبلکه ما ایرانی ها بودیم.
در ضمن از این همسایه های افغانمون هم تعجب می کنم که به جای این که از همسایه های همزبان و هم نژادشون دفاع کنن، دارن دو دستی میراث زبان و ادبیات فارسی رو تقدیم بیگانه می کنن.

قرارداد الجزایر

راستی راستی طالبانی چنین حرفی زده؟ باید کمی تامل کنیم تا واقعیت مشخص شه .ولی به هر حال من که مطمئنم ما ایرانی ها هیچ وقت خیری که از همسایه هامون ندیدیم و نخواهیم دید هیچ ، باید همیشه مواظب باشیم که شرشون هم بهمون نرسه. مخصوصا حالا که از همیشه ی تاریخ بدبخت تر و بی پناه تر شدیم

درود

سلام بر همه ی ایرانی های عزیز در همه جا و از همه قوم ! فارس و ترک و کرد و عرب و بلوچ و ... فرقی نمی کنه.... مهم ایرانی بودن شماست. با هم باشیم